บ่ได้จัดฟันหน้ากะบ่คม บ่ได้มีนมใหญ่ ๆคือเขา น้องบ่ได้อวบได้ขาว อ้ายเลยทิ้งไป น้องบ่ได้มีซ่ำเขา เลยต้องปวดร้าวไปทั้งหัวใจ กะย้อนว่าเฮาบ่ใหญ่ ...

ดวงตะวัน ทอแสง มิถอยแรง อัปรา เป็น เปลวไฟที่ไหม้นาน เป็นสายธารที่ชุ่มป่า เป็นแผ่นฟ้าทานทน ขอมอบดอกไม้ในสวน ให้หอมอบอวลสู่ชน จงสบสิ่งหวัง ให้...

ไม่มีคอนเวิร์ส ก็เลยต้องเหิดแลดาว มีแค่ช้างดาว มันก็เลยโดนสาวเมิน เข้รถเครื่องร้าย ยังไงก็ดีหวาเดิน มันนั่งไม่เพลินเหมือนรถใหม่ป้ายแดง

เป็นเทวดา แล้วใยต้องมาเดินดิน ลืมเพดานดิน ถึงกินข้าวแกงทุกมื้อ เจียมตัวตน เพราะเราเป็นคน ซื่อ ๆ สองมือนี่สร้างตัวเอง

Happiness comes only once in a lifetime. We do not know whence we come, where we go. So here goes. Now let me say, just to say