วันนั้นฝนก็ตกแบบนี้แหละ วันนั้นเขาก็พูดกับฉัน แบบที่เธอพูดมาเลย ฉันคุ้นและเคยกับความเสียใจ ท่ามกลางลมฝนปราย ไม่กลัวแล้วเมฆดำ วันนั้นฝนก็หนัก...

เนิ่นนานเท่าไรเฝ้าหาคำตอบ กลับพบความจริงที่ใจไม่อยากจะรู้เลย เห็นเธอกับตาแต่ฉันไม่อาจ จะคว้ามือเธอมากุมเอาไว้แนบกาย ก็รัก... เธอ เบาเหลือเกิ...

โอย กั๋วแล้ว ตายแล้ว กั๋วแล้ว เจ้าข้า กั๋วนัก กั๋วหนา กั๋วจอผักกาด เจ้าตื่นขึ้นมา สีมอยไปกาด ซื้อผักกาดมาจอ ใส่ส้มมะขาม

เชิญคุณลงทัณฑ์ บัญชา จนสมอุรา จนสาแก่ใจ ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้ ร่ำไร เพราะฉันมิใช่หญิงเจ้าน้ำตา กักขังฉันเถิด กักขังไป ขังตัว อย่าขังหัวใจด...

ที่อยากรู้ว่าเธอทำอะไร ที่อยากรู้ว่าเธออยู่ที่ใด แค่ถามให้พออุ่นใจ อยากรู้ว่าเธอปลอดภัย ก็คนมันอดห่วงไม่ได้... จริง ๆ แค่ได้คอยเฝ้ามอง บ่อย ๆ