ที่เธอนั้นยินยอมให้กัน ไม่ใช่ฉันเป็นคนเรียกร้อง ก็เธอนั้นแหละที่ยอม ฉันเอง อย่ามาคิดว่าเคยพันผูก ฉัน โดยใช้กายทุ่มเท จะโทษใคร ก็เธอง่ายเอง ท...

ชาติประเทศเหมือนชีวา ราษฎร์ประชาเหมือนร่างกาย ถ้าแม้ว่าชีวิตมลายร่างกายก็เป็นปฏิกูล พวกเราต้องร่วมรักพิทักษ์ไทยไพบูลย์ อีกรัฐธรรมนูญคู่ประเท...

ฟ้างามยามแลงข้างทุ่งหนองหาน เป็นสีโศกโศก ส่งใจกับนก ไปบอกคนงาม เจ้าสีนานวลของอ้าย คั่น บ่ ลืมไลฮักและถ้อยคำ อยากให้กลับลำ คืนทุ่งหนองหาน

ยิ่งฉันใกล้เธอเท่าไหร่ ยิ่งอยากจะเผยใจ เมื่อสบสายตาก็ยิ่งหวั่นไหว มันยากเหลือเกิน จะเก็บซ่อนความรักเอาไว้ และความลับในใจของเธอ มีฉันอยู่บ้าง...

โปรดเธอ โปรดจงหลับตา ให้เธอนึกถึงช่วงเวลา ที่เรามีเสียงหัวเราะและความเข้าใจ ทุก ๆ ครั้งที่เธอเศร้าใจ หากเธอลองหลับตา เราก็คงจะเห็นเหมือนกัน