แต่อยากให้เธอได้พบกับฉัน เราสมรสโดยไม่มองหน้ากัน จูบเพื่อล่าลาในความสัมพันธ์ ก่อนที่ฉันจะปล่อยเธอหายไป โดยไม่รู้จักเธอ

ก็เลิกกันแล้ว ให้มันจบ ๆ ไป ก็เลิกกันแล้วเรื่องเดิมไม่ต้องแคร์ ไม่เคยจะเหงา เพราะฉันมีตัวฉันเองดูแล คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง

คืนนั้นคืนไหนใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น คืนนั้นคืนไหนใจเพ้อฝัน

ความอ่อนแอที่ฉันมี ความอ่อนโยนที่เธอทำ ยิ่งนานยิ่งทำเจ็บช้ำทั้งสองฝ่าย ไม่มีใจจะให้มา ก็บอกลากันซักคำ เลิกทรมานจิตใจกันเสียที

ฉัน... จึงจำตัดใจ หลีกทางห่างไกล หนี ภาพคอยบาด ตา จงโชคดี ดั่งที่ปรารถนา ถึงฉันคนไร้ค่า คงมีวันหาได้ใหม่