มะซังวะ ให้เซาฮักได้จั่งใด๋ ใจมันฮักไปเหมิดแล้ว บ่มีแนวให้แล่นหนี เจ้าผู้ดีมาใจร้าย คือเฮ็ดได้ เฮ็ดใจอ้ายให้หมองมัว รูปอ้ายซั่ว บ่ได่ซั่วฮอด...

อาจจะเป็นเพราะฉันรักเธอมากไป ก็เลยยอมให้เธอทุกอย่าง อาจจะเป็นเพราะฉัน นั้นยังมีหวัง ว่าเธอนั้นรักกันเหมือนเคย อาจจะเจ็บปวดซ้ำ  ย้ำรอยแผลเดิม...

โอ่โอ้ เพื่อนจ๋า ฉันกลับมาเพราะบาดเจ็บ นกตัวเล็กปีกหัก โผบินกลับรัง รังเล็กอันอบอุ่น จุนเจือ ยิ่งกว่า เพื่อนจ๋ากลับมาสร้างรัง ของเราที่เดิม

หลงกลเธอแล้วทำไงได้ จะถอนตัวแต่ใจมันไม่ยอมห่าง หลงกลเธอแล้วคงต้องยอมเธอทุกอย่าง ลองดูอีกที เจ็บนี้ไม่ถึงตาย

แม่นั่งเหงาหงอยเปิดฟังเพลงรอยไถแปร ส่วนลูกนั่งแลเพลงเกาหลีเริ่มมีปัญหา สอนลูกให้ฟังหนังลุงและกลอนโนราห์ ลูกเอาหนังอาร์มาทำลายแม่ไร้เรี่ยวแรง