หากว่ามีวันใดที่เธอกับเขาไปกันไม่ไหว ฉันพร้อมจะดูแลเธอตลอดไปถ้าต้องการ ไม่ได้อยากเป็นเพียงแค่คนปลอบใจเรื่อยไปเท่านั้น ขอฉันเป็นคนสำคัญ

ใจฉันเคยทนได้ หากยามพบใครเคียงคู่ เธอเห็นเธอมีรัก จะไปแสนไกลไม่อยากเจอ ให้จงจำไว้ ฝากดวงใจเพ้อ ยังรักเธอ คนเดียว ไม่เปลี่ยนแปลง

คงเป็นเวรกรรมเก่า ที่เจ้าได้เฮ็ดมา น้องจั่งบ่ได้เคียงบ่า กับเขา มื้อเช้าตอนเขานั้นป้อนไข่ ฝากอ้ายไปซิมหูเจ้าบ่าว ซ่อยบอกเขาเบาเบา ไปถอนคำสาบาน

ชัดเจน นี่แหละรักที่พร้อมเป็นใจ ที่ไม่ใช่เป็นความรักที่ว่างเปล่า ที่เหงาเหมือนเงาที่เบลอ ๆ ชัดเจนนี่แหละรักที่โตเต็มใจ

หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บด้วยกัน ห่างเพียงนิดเดียว ...