ดอกฟ้า สมควรจะอยู่บนฟ้า ฉันจะไม่เอื้อมมือคว้า ยื้อเธอลงมา เกิดเป็นคนอย่างฉัน นับว่าโชคดีนักหนา ที่มองขึ้นไปบนฟ้า ดอกฟ้า ยังปลายสายตามามอง

แค่เป็นอีกคน คนอีกคน คนหนึ่งคน คนที่รักเธอไกล ๆ คนที่ไร้ตัวตนในสายตา แค่คนอีกคน เป็นอีกคน คนที่มองอยู่ทางนี้ หวังดีต่อเธอเรื่อยมา

เธอ เคย เป็นคนที่ฉันรักที่สุด หยุดหัวใจ เอาไว้ที่เธอ เคย ปันใจ ให้ใครแต่ก็ยังกลับมาเสมอ เพราะรักเธอ ได้ยินไหมเธอเคยเป็นที่หนึ่ง

ก็ไม่เป็นอะไร ฉันเข้าใจเธอดี ที่เธอเลือกเค้าเพราะเธอก็มีเหตุผล หากว่าคนนั้นจะสามารถทำให้ใจเธอสุขล้น ฉันยินดีจะถอยมาเอง ให้พ้นทางเธอ

วันเวลาที่แสนเศร้าคงจางไป ไม่นานความสดใสที่เธอหวังคงคืนมา โอ้พรอันใดศักดิ์สิทธิเพียงไหนจงบันดาล สู่แดนดินแด่ตัวเธอผู้ช้ำตรมในดวงใจ ให้หายควา...