จะมีใครบ้างหนอ ที่พอเห็นใจ ความรักสับสนในใจเสมอ ถึงคร่ำครวญหา กลับมาเหมือนเคย แต่พอเจอเธอต้องยิ้ม สุขใจ ขอเพียงแต่ให้เธอสบาย เท่านั้นก็พอ

สุดที่รัก ลืมแล้วหรือไร โปรดเห็นใจขอให้สมจิตชิดเชย หวานซึ้งอันใดจงอย่าร้างเลย ขออย่าเฉยเมยรักเอยขอให้เหมือนเดิม

ไม่อยากคิดถึงเธอ มันอยากอยู่ใกล้เธอ โทรคุยเสมอก็ยังไม่ดีเหมือนเจอหน้า ไม่ชอบคิดถึงเธอ ขอหลับฝันเห็นกันซะดีกว่า แต่หลับตาบางทีก็ฝันไม่เห็นเธอ

อยากบอกให้เธอได้ลองทบทวน ทุกอย่าง ยังมี หนทาง มองไปที่เส้นขอบฟ้างดงาม แม้ห่าง ยังมีคนเคียงข้าง

ก็รู้ทั้งรู้ว่ารักเธอคงไม่ย้อนมา รู้ทั้งรู้ต้องใช้เวลาเพื่อลืมเธอ เข้าใจ แต่ทำไม ทำไม ต้องจำ เมื่อเธอไม่คิดจริงใจ ทำไม ทำไม ความรักที่เธอนั้...