ความรักที่เริ่มจากร้อย ไม่นานก็น้อยเหลือเป็นศูนย์ ส่วนฉันที่เริ่มจากศูนย์ ก็ดันขึ้นไปจนเต็มหัวใจ ไม่คิดว่าเธอคนนี้ จะเป็นแบบนี้มาทำร้ายใจ จน...

อยากเพียงขอใครคนหนึ่ง ได้ซึ้งรักที่มี วอนสายธารนที ส่งให้คนดีที่แสนไกล ฝากใบไม้ที่มีรักอยู่ ให้เธอรู้วานลมช่วยเป่า ฝากกับคนที่ฉันเดินผ่าน

เจ็บจำไหมในความเลื่อนลอย จิตเสื่อมถอยน้อยคนเห็นใจ หมดเรี่ยวแรงท้อใจท้อกาย ท้อถอยไป ถอยหลังเข้าคลอง จดจำไว้ในความทรงจำ

และแล้วมีอินทรีตระหง่าน ลัดฟ้าบินทะยาน ยิ่งใหญ่อยู่ในสูง เกินใคร อยู่ในใจ เจ้าผีเสื้อ ไฝ่ฝัน บินไปสุดไกล และแล้วเมืองที่เคยกระจ่าง

With no more you What am I gonna do? with no more you To see me through, with no more you What am I gonna do? with no more you Can't believe...