ฮักอ้ายกะฮักหมดใจ แล้วทำไมบ่เคยได้ฮักกลับคืนมา เห็นอ้ายเป็นตอกมัดกล้า ดำนาแล้วเหยียบใส่ตม ฮัก จน ๆ บ่โดนกะลืม เจ็บตืมกับคำที่น้องเว่าใส่

เธอลืมวันเก่า ที่มีเราร่วมเดิน ภัยทุกข์ทนเผชิญ ไม่เคยท้อถอย จะนานแสนนานจะคอย ในใจฉันเธอยิ่งใหญ่ จะตามหาเธอดวงใจจนลมสุดท้าย

แต่ความห่างไกล ไม่เคยห้ามใจ ที่ยังคิดถึง ส่งไปให้ถึงใจเธอ อยากจะบอกเธอ คิดถึงเธอ เหลือเกิน ยังไม่ลืม ที่ได้เคยใกล้กัน

เธอเป็นคนสวย แต่ฉันนั้นเป็นคนโทรม เธอขาวน่าดม แต่ฉันนั้นคนหน้าดำ เธอมีเงินทอง เที่ยวจองที่มีราคา เธอชอบซื้อนา แต่ฉันชอบโรงจำนำน่ะ

หยุดก่อนนักการเมืองผู้เปรื่องปราชญ์ ความฉลาดความโกงช่างโปร่งใส คุณไม่เคย ลำบากจนยากไร้ แต่ปากคุณเอาใจคนยากจน หยุดก่อน หยุดก่อน หยุดก่อน หยุด...