ไม่รักก็คงไม่ห่วงอย่างนี้ ที่ต้องหวงก็เพราะเธอน่ะมีแค่คนเดียว หากเธอเป็นอะไรความผิดฉันคนเดียว ที่ดูแลเธอไม่ดี จะไม่มีวันให้อภัยตัวเอง

นี่แหละ เป็นฉบับสุดท้าย จะไม่ขอวุ่นวาย ตามสบายเถอะนงพงา ไม่มีอะไร มอบให้ในวันวิวาห์ ขอให้โชคดีเถิดหนา ขออำลาเธอด้วยเสียงเพลง

อดใจไม่ไหวเมื่อได้พบหน้า ยิ่งเธอส่งยิ้มคืนมายิ่งหวั่นไหว ยังเป็นอย่างนี้อยู่ทุกวัน ฉันต้องคอยหักห้ามใจ หยุดหักใจไม่ได้ หยุดห้ามใจไม่ได้

ก็ฉัน มันคนอกหัก ไม่มีใครรัก มีแต่เธอ เธอก็ทิ้งไป ปล่อยฉัน ช่างมันให้มันเหงาตาย อย่ามีเยื่อใยอย่าถามอะไร ให้เจ็บอีกเลย

ได้แต่ตั้งคำถามแต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้ง ได้แต่ตั้งความหวังข้างในหัวใจ ที่จริงแค่อยากรู้ว่าเธอนะคิดเหมือนฉันไหม อยากให้เธอมองตา