รักของแม่ที่ยิ่งใหญ่ คือห้วงทะเลกว้างไกลไพศาล คือประทีปในดวงมาลย์ บุญคุณท่านสถิตชั่วฟ้าดินสลาย บุญคุณของแม่มิอาจลืมได้

ตามอง มองตา สายตาล่ะมาจ้องมองกัน รู้สึกเสียวซ่าน อุรา จะแย้มเธอก็ไม่แย้ม จะยิ้มเธอก็ไม่ยิ้ม ล่ะได้แต่อมยิ้มแล้วมองหน้า ยามเมื่อเธอยิ้มมา พาส...

สุด ๆ ไปเลย เสียเวลาทำไมอยู่ สุด ๆ ไปเลย เข้มไปเลยถ้าเอาอยู่ สุด ๆ ไปเลย เคยไม่เคยจะได้รู้ มีแค่ไหนก็ทุ่มมันทั้งใจ ทุ่มเทเข้าไว้ ให้ สุด ๆ

ผิดหวัง จากรักมาก่อน ขอวอน โปรดอย่าตอกย้ำ ที่พลั้ง ทุกการกระทำ ก็เพราะฉันมองเธอผิดไป

อ้ายได้แค่เว้าเป็นห่วงจากใจ ชีวิตเธอยังมีความหมาย อ้ายผู้หนึ่งหลงมักเธอหลาย ฮักแฮงกว่าเขาหล่า สิบ่มีวันทำร้ายเธอ แคร์เสมอขอเธอเลิกเสียใจ