จบตรงนี้ก็ คงจะดีกว่า ยื้อไว้ให้เหนื่อย หัวใจ สุดท้ายก็ต้องจากกัน เมื่อทางเดิน เรานั้นมันต่างกัน เหมือนเส้นขนาน เธอคงเข้าใจกันสักวัน ทุกสิ่ง...

พี่แหลงชัดคำเดียว คือคำว่ารัก แหลงได้เต็มปาก มันออกมาจากหัวใจ คำแหลงของพี่ซื่อ ซื่อ ซิง ซิง ใส ใส วานนุ้ยตอบให้ชื่นใจ ว่ารับรักพี่เหมือนกัน

ก็เวลา ยังไม่เดินเป็นเส้นตรง แล้วความรักที่มั่นคง จะมีจริงไหม เปรียบดังแสงสว่าง สาดแสงไกล แต่มันก็ยังมืดลง ไม่คงไว้ จะกี่ครั้ง ที่ฉันได้พยาย...

ก็น้องดูดี เจอะอย่างนี้โดนใจ เรี่ยมเร้เรไรอะไรจะปานนั้น อยากถามชื่อเธอ ส่งดอกไม้ให้กัน ได้รักสักวัน ยอมหมดเลย

ไม่ต้องพูดซักคำฉันคิดว่าเธอก็รู้ ว่าหัวใจที่เต้นอยู่ รักเธอมากมายแค่ไหน ไม่อยากย้ำว่าคิดถึง เพียงเธอทุกลมหายใจ แค่ฉันลืมเธอไม่ได้แม้ยามหลับฝัน