อ้ายบ่แม่นเขา ฮักแป๋ตายกะได้ส่ำนี้ เป็นพี่ชายที่คอยหวังดี แต่บ่มีสิทธิ์ได้เป็นแฟน ฮอยฮักจากเขา คนจั่งอ้ายบ่อาจสวมแทน แม้นว่าเคยใช้อ้อมแขน ปล...

ไม่อยากจะขัดใจตัวเอง ที่มันชอบเธอ ไม่ให้ชอบเธอ ก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะใจมันคิดไปไกล ยากที่จะดึงกลับแล้ว จำเป็นต้องขัดใจตัวเอง ข่มตาลงแล้วหันห...

เหมือนเธอเอาความฝัน วันนั้นที่มีกันเก็บออกไป เสียงอ่อนโยนความหวาน รอยยิ้มที่สวยงามสิ่งใด ๆ สุดแต่ใจเธอนั้น ต้องการอะไร จะเอาชีวิตของคน ๆ นี้...

ทุกสิ่งล้วนมาจากการทุ่มเทฝึกฝน ข้าฝึกจนทนทานกับความเปลี่ยวเหงา ทุกคืนจึงมีแต่ข้าและเงา ตำรากับโคมไฟ ร้อยพันตำรา และอักษร ได้นำข้าย้อนเวลาหวน...

หากเลือกได้อีกสักครั้ง ฉันขอวอน อย่าให้ต้องเป็นอย่างนี้ คนไม่มีบ้าน หากมีใครช่วยส่องแสงชี้นำทาง ให้เศษดาวไม่เคว้งคว้างลอยหลงทางไป