บัดนี้... ทุกนาทีเป็นแสงทอง ที่เคยหม่นหมองกลับมีความหมาย ฉันพึ่งได้รู้รักทำให้ความทุกคลาย ยาอื่นไม่หาย ไม่เลือนเหมือนเธอเป็นยา

อยากให้เธอมาย้ำอีกซ้ำอีก ย้ำอีกซ้ำ อีกสักครั้ง ถ้ามาทำให้เธอพอใจ ฉันจะยอมให้เธอทำไป ไม่ว่ากัน คน ๆ นี้รู้ดีต้องยืนตรงไหน รักแล้ว ยิ่งเจ็บ ยิ...

ฉันเลยต้องถาม ถามเธอบอกเธอ ตลอดเวลานะเออ ที่เธอบอกกับฉัน เธอคิดกับฉันยังไง เป็นเพื่อนหรือเป็นแฟน แต่ฉันรักเธอหนักแน่น รักหวง คิดถึง ตลอดไป

ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก ภูบ่ลึก แต่ว่าเมืองมันไกล ภูบ่เล็กแต่ว่าฟ้ามันใหญ่ นกเขาไฟ บินร่ายเล่นลม เจ้าฟ้อนไม่อ่อนแต่สวย ผ้ามวยโพกสวยสุดสม ผิ...

ว่าฉัน เป็นคน โง่ เหนือ ใคร ๆ มี รักแท้อยู่... ดูแลไม่ได้ จะ รู้ค่า มัน ก็สาย เกินไป ปวดร้าว คิดอยากย้อน เรื่องราวแค่ไหน ได้แต่ฝัน