ขอวอนเถอะฟ้าช่วยสั่งให้ฝนหยุด หัวใจมันชำรุดไม่มีสักคนเคียงข้างกาย ฟ้าช่วยสั่ง ให้ฝนนั้นสลาย คืนนี้เหงาจะตาย ไม่มีใครเลยสักคนให้กอด อาจจะเย็น...

โรงเรียนมีครูหนึ่งคน ครูผู้เสียสละตน อดทนอยู่ห่างไกลความสบาย ใช่จะวอนให้เห็นใจ ความสำนึกต่อเพื่อนไทย ไทยกับไทยใยแตกต่างกัน

อยากบอกว่าฉันเป็นคนที่มาก่อน แต่วันนี้ฉันสำคัญกว่า และเธอก็รู้ว่าไม่มีทางที่ใครจะยอมให้ใคร บอกซิว่าฉันนั้นเป็นตัวจริง บอกซิว่าเธอขาดฉันไม่ได...

คิดถึงเธออยากให้เธอรู้จริง ๆ เธอนั้นคิดถึงฉันบ้างไหม อยากยืนข้างกาย ได้กุมมือโอบหัวไหล่ ฉันคงสุขใจ เธอมีความหมาย มากกว่าใคร ๆ

เพื่อนไม่เคย ไม่เคยทิ้งกัน ไม่ว่าความฝัน นั้นจะไกล สักเท่าไร จะหกล้ม ซม ซาน เมื่อใด เพื่อนจะปลอบใจ. ไม่มีคน ที่จะ รู้ใจ ไม่มีใครรัก และตามใจ...