เธอ นั้นเป็นเสมือน ดวงดาว ที่คอยส่องแสงพร่างพราว ชัดเจนสว่างไม่จางหายไป ต้องรอ แสงไฟมืดมิดลงไป ฉันจึงจะได้เข้าใจว่ายังเหลือใคร

ถ้าน้องยังสงสารตัวพี่ เลิกไปไหนไหนกับแม่เสียที แล้วพี่จะได้ถูกใจจริงแท้ ไม่ต้องกังวล แม่น้องมาจ้องมาแล ไม่ต้องกังวล แม่น้องมาจ้องมาแล ไม่ช้า...

เราจะยอมก็แต่เรื่องรัก เรื่องความรัก ร.ด. ก็มักจะตรอม เขาไม่ยอม ร.ด. ไม่รู้วิธีกล่อม จีบ สาว ๆ ยังไม่เป็น ใครจะเป็นนางเอก ร.ด.

เลิกแบ่งชั้นกันเถิดหนา... ลืมศักดินาเถิดน้องเจ้า เลิกอยู่อย่างดอกฟ้า มารักเจ้ากาคนเก่า ได้แต่เพ้อแต่ฝัน จนคนหยันเย้ยเรา จึงต้องเศร้า เพราะค่...

เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดินเข็ญ ยากเย็นข้นแค้นอับจน พฤษภาห้าร้อยเก้า แดดลบเงาจางหาย เขาตาย อยู่ข้างทางเกวียน ศพคนนี้นี่หรือคือ จิตร ภูมิศัก...