มีผู้หญิงเป็นร้อย มีผู้ชายเป็นหมื่น เเต่ว่า เธอดันไม่เหมือนคนอื่น จะได้เขียนความคิดลงในกระดาษ เธอไม่ค่อยสวย เเต่ว่าใจสะอาด

แสงอาทิตย์ส่อง ให้ฉันได้แลมอง แล้วก็ลาลับ... ฉันไม่ได้ร่ำร้อง แดดส่อง น้ำนอง สิ่งใด ที่หมายปอง แล้วโลกก็ต้องเปลี่ยนไป

ถิ่มอ้ายไว้ข้างทาง ปานเกิบฮ้าง ๆ เบิดค่า ทั้งที่เหยืยบย่ำมันมา นานหลายปี วาสนาต้อยต่ำ บุญอ้ายได้พอส่ำนี่ ดูแลเกิบใหม่ให้ดีชาตินี้คงต้องทำใจ

พี่จบแค่ วคย. น้องเหอรับได้ไหม ไม่ค่อยมีจุดหมาย ปลายทางเหมือนคนอื่นเขา ไม่ได้มีปากกา เขียนหนังสือ มีแต่มือถือมีดกรีดยาง แต่ไม่เคยคบใครพลาง ๆ...

ยอมโง่เพราะรักเธอทั้งใจ ก็ให้ตายเหอะ แกล้งไม่รู้ว่าเธอมีใคร อีกหลายคน จะทนเพื่อซื้อใจ ให้เธอมีแต่ฉัน ไม่ไปไหน อยู่ด้วยกัน ฉันยอมโง่จนตาย