ขอร้องเถาะสาว อย่าฟ้าวถิ่มอ้ายได้บ่ มื้อใด๋ใจเข้มเข็งพอ แล้วอ้ายสิไปตามทาง ใจอ้ายวันนี้ ยังบ่พร้อมที่สิขาดนาง ฮักเหลือน้อยบ่เป็นหยัง ขอเพียง...

ยิ่งเธอวางใจ ยิ่งสนิทกันมากเพียงใด ยิ่งรู้สึกว่าเหมือนไกลออกไป ทั้งที่อยู่ใกล้ ๆ เธอ อยากจะดีใจที่ได้เป็นคนสำคัญของเธอ สุดท้ายต้องก็ยังทุกข์...

ได้โปรดเดินไปจากฉัน จงทิ้งฝันที่มี ไม่รักดี คน ๆ นี้ โปรดอย่ามองกลับหลัง อย่าฝังฉันไว้ในหัวใจ และคงไม่นานเท่าไหร่ เธอจะเจอคนที่ดี

เพิ่งรู้ เธอคือสิ่งที่หายไป เธอเป็น ยิ่งกว่าหัวใจ ไม่อาจทนเมื่อไกลฉัน เพิ่งรู้ เธอคือสิ่งที่หายไป รอคอยเธอด้วยหัวใจ โปรดกลับมารับรู้ใจกัน ใจ...

ความแห้งแล้ง ความชุ่มชื้น อย่างไหนที่เราชอบใจ ความร่ำรวย ความยากจน อย่างไหนที่คนชอบกัน มันอยู่ที่ความสมบูรณ์ ของหมู่แมกไม้ ต้นสาย ต้นน้ำลำธาร