ปลดปล่อยดวงใจไปบนนภา ดื่มด่ำคืนนี้กับดวงดารา แค่ฝุ่นรักกระเด็นเข้าตา เขาไม่รักแค่หันกลับมา ปลอบใจช้ำด้วยน้ำสุรา เพราะคนใจร้ายสาดค่าล่ำลา

กุหลาบเวียงพิงค์ ดอกนี้บ่มีเจ้าของ เพิ่งแรกแย้ม บ่มีใผจอง เป็นเจ้าของครองใจเด็ดดม ส่งกลิ่นอบอวลยั่วยวนหัวใจ ไปตามสายลม เปิ้นทั่วแคว้นแดนไทยห...

สายฝนโรยรา อยากให้ลมพาพัดใจของพี่ ฟ้าหลังฝนเปลี่ยนสี หัวใจน้องนี้เคยมีความหวัง น้องนั่งครวญคิด ถึงชีวิตเรื่องราวความหลัง ตัดใจไม่ได้สักครั้ง...

ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอเหน็บหนาว อาจเป็นดนตรี กล่อมเธอเมื่อเหงา อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธอแหงนมอง

เจ้าเหิร ไปสู่ ห้วงหาว เมฆขาวถามเจ้าคือใคร อาบปีกด้วยแสงตะวัน เจ้าฝันถึงโลกสีใด ฮือ... ฮือ...