เพราะว่าคิดถึง... จึงโทร มาหา แค่อยากจะรู้ว่า เธออยู่ดีแค่ไหน สายลมโบกโบย... ให้พัดโชยไป เธอจะรู้สึกอย่างไร เวลาที่ไกลห่างกัน พี่ก็คิดถึง จึ...

เพราะฉันไม่เคยสักที คำนี้ไม่เคยบอกใคร อยากให้เธอได้ยิน จากผู้คนรอบกาย ว่าใจฉัน ชอบเธอ คิดถึงแค่เพียงหน้าเธอ พร่ำเพ้อไม่กินไม่นอน

เติมอมยิ้มให้แดดเมื่อยามเช้า เติมเพลงรักให้เมืองที่เงียบเหงา เติมอะไรให้เธอ จะขออุบไว้ก่อน เติมวัหยุดให้เต็มปฏิทิน เติมรอยยิ้มให้ถนนที่วุ่นว...

และหนึ่งในนั้น ก็คือเธอคนนี้ ที่ฉันนั้นโชคดี ที่เราได้พบกัน จากหนึ่งในร้อย หนึ่งจากในล้าน ได้มาร่วมทางเดิน ให้หนึ่งใจฉันได้เจอกับรักดี ๆ

โอ้เรา เอ๋ยเราเฝ้าคิดถึงใจจะขาด แต่เราไม่อาจ ทำตามความประสงค์ ความเป็นชาย สอนใจให้ทะนง จึงต้องปลงเจ็บปวดร้าวเศร้าดวงใจ