อย่าถิ่มใจอ้ายให้ฮ้าง อย่าสิจางไปเด้อใจ ย้านเจ้าพ้อผู้ใหม่ แล้วเผลอใจ ไปอาดหลาด วาดอิหยังใว้ ส่างเจิดไปคือว่าวขาด คาดสิฮัก เจ้าคงฮู้จักดอกทา...

ไม่มีเธอในคืนร้าวราน มันทรมานสั่นไหว เดี่ยวเดียวดาย อยู่ในหัวใจ ทำไมรักช่างโหดร้าย ฝนที่หลั่งลงจากฟากฟ้า ดั่งน้ำตาร่วง ร่วงไหลโทรมกาย

เสียงนี้ที่ดัง เรียมเอ๋ยเอ็งฟัง จำได้หรือเปล่า เสียงนี้เป็นเสียงบอกข่าว ว่าข้ามารับ เจ้ากลับสุพรรณ พ่อแม่เอ็งตาย วัวควายไร่นาเอ็งนั้น

รักเธอมากเกิน รักเธอมากไป รักเหลือเกิน รักจนไม่มีให้ใคร หวังจนมากเกิน หวังจนมากไป สูญเสียเธอเหมือนจะขาดใจ หวังจะเป็นที่พึ่งสุดท้าย ให้กับชีวิต

แค่เธอบอกว่ารักซักคำจะได้ไหม หรือช่วยพูดอะไรที่พอจะทำให้รู้สึกดี หรือเธอพูดมาเลยว่าไม่รัก ว่ารำคาญก็ยังดี ดีกว่าเฉยไปอย่างนี้แล้วก็ทิ้งไป