เจ้าเป็นเด็กดีพ่อแม่ก็ภูมิใจ ถ้าเจ้าเป็นผู้ร้ายคงไม่มีใครปรารถนา รอยจูบบนฝ่าเท้าก็พ่อเจ้าเกินกว่าฟ้า แล้วสิ่งใดเล่าหนาเจ้าจะหามาตอบแทน

ช่วยเพลา ๆ ความก้าวร้าวลดลงหน่อย หากมันบ่อยชักจะกร่อยชักรำคาญ พอฉันดีชักทำตัวเป็นสุนัขบ่อย อย่าปล่อยให้กร่อยกันอย่างนั้น

จะรักเพียงเธอจะโอบกอดประคอง เธอเชื่อฉันหรือไม่ พลอดรักกันเพียงเรา ขอดาวบนฟ้าส่องแสงเป็นพยาน จนกว่าจะสุดขอบฟ้าที่แสนไกล

ถ้าวันนี้ เราจะลอง มองออกไป และก็ดูว่าอะไร ที่เรานั้นไม่เคยเข้าใจ อยากให้เธอลอง กลับมาคิดทบทวนสักนิด จะได้ไหม มันก็ยังคงไม่สาย

ที่ตรงนั้น ที่เขายืน ก่อนหน้านี้เคยเป็นของฉัน ที่ตรงนั้น เคยมีฉันแนบอิงข้างใจ แนบอิงซบลงข้าง ๆ กาย ได้รับไออุ่นด้วยรัก แต่วันนี้ไม่มี แต่วัน...