อ้ายมันคนพอกะเทิน กะโหลกกะลา บ่สมเจ้า สิเอาอีหยัง ไปสู้กับเขา อ้ายมันกระจอกเกิน ได้เบิ่งเจ้าบินเจิดอยู่เทิงฟ้า อ้ายคนอยู่ต่ำ พรรษาบ่เถิง

มีเงินทองมากมาย ซื้อความรัก ความสุขไม่ได้ แต่ว่าฉันนั้นก็ไม่รู้สึกตัว ว่ามันดีแค่ไหนที่มีเธอ ลืมไปว่าทุกวัน อาจไม่ได้เจอเธอเหมือนเดิม ลืมไปว...

จะได้ไปไป ให้ไกล จากเธอ จากตรงนี้ หลบหลีกหนี ความรุ่งเรืองในเมือง ไม่เอาแล้ว หนีเมืองและหนีเธอ ถนนหลายสายที่สร้างเมื่อไหร่จะเสร็จครับ

โอ้ความรัก นั่นอยู่ไหน ใยจึงไม่เห็น มองหาเช้าเย็น มิพบพาน ใจเอ๋ยใจเรา โฉดเขลาหรือนั่น ปล่อยรักนั้นให้เดินผ่านไป หากฉัน เพ่งมองตาเธอให้ลึกหน่อย

ตอนอยู่บ้านนา เขาเรียกกันว่าอีกลอย มาอยู่กรุงเทพมีผัวนายร้อย เปลี่ยนจากกลอยมาเป็นแรมจันทร์ แรมจันทร์แรมใจดี ๆ ไปตัวใครตัวมัน ซื่อเกินไปถึงไล...