อย่าถามได้มั้ยรู้สึกยังไง อย่าถามว่าฉันจะคิดยังไง จะอยู่ยังไง ถ้าเธอจะไป จะถามกันทำไม ไม่ว่าเธอคิดสงสารหรือเกิดเกรงใจ

เธอ นั้นเป็นเสมือน ดวงดาว ที่คอยส่องแสงพร่างพราว ชัดเจนสว่างไม่จางหายไป ต้องรอ แสงไฟมืดมิดลงไป ฉันจึงจะได้เข้าใจว่ายังเหลือใคร

มีความลับที่อยู่ในใจ มีความลับที่อยู่ข้างใน เป็นความลับ ที่ยังเปิดเผยไม่ได้ มีความลับที่อยู่ในใจ เป็นความลับที่อยู่ข้างใน แต่ไม่รู้จะบอก เธอ...

มองก็มองหวั่นหวั่น ในใจก็พลันนึกกลัว กลัวใจกลัวผิดหวัง ครั้งใหญ่ เป็นความนัยอึดอัด เก็บมาก็นานนับปี จะทำอย่างไรกับใจนี้

ไม่เคยจะมีใครผ่านมาทางนี้ นี่ฉันรออะไรอยู่เหรอ รู้ตัวอีกทีมันก็เห็นแต่ เหลือก็เพียงแต่ เหลือก็แต่ แค่น้ำตา ไม่เคยจะมีใครกลับมาทั้งนั้น ตั้งแ...