เธอคือผู้หญิงคนนั้น ที่ทำให้ชีวิตฉันมีความหมาย คือฟากฟ้า แห่งความรัก ที่โอบกอดฉัน เธอคือผู้หญิงคนนั้น คนที่ฉันรักจนหมดใจ จักรวาลของฉัน คือห้...

มานอนใจช้ำ ตามันจำภาพได้ โลกเอ๋ยทำไมทำไมโลกทำให้อดสู เหลียวมองตรงห้องบ้านเขา เจ้าควงกันเข้าประตู หน้าต่างพี่แง้มดูแล้วเขาทั้งคู่ดับไฟ

จะเก็บมันเอาไว้ในใจ เพราะฉันไม่อาจ ฝืนย้อนคืนวัน ให้หวนได้ใหม่ ทำได้เพียงคิดถึง นับจากนี้ไป เธอจะอยู่ในใจ เป็นเรื่องจริงในความทรงจำ

ก็ผ่านกันไปเหมือนสายลม รักลวง ๆ ในเดือนมีนาคม ที่จบแบบไม่แน่ใจ ก็ผ่านไปไว ไม่คุ้นเคย เหมือนโพราลอยด์ที่ถูกละเลย ปล่อยให้สีมันจืดไป

เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดินเข็ญ ยากเย็นข้นแค้นอับจน พฤษภาห้าร้อยเก้า แดดลบเงาจางหาย เขาตาย อยู่ข้างทางเกวียน ศพคนนี้นี่หรือคือ จิตร ภูมิศัก...