ยามที่เราห่าง ไกลตา ยังโทรหาไม่เคยเว้นวัน จิให้คอยนาน ก็ยังคงมั่นในสัญญา ท้ายมอเตอร์ไซค์ เคยซ้อนเที่ยวงาน มันเหงายังว่า หากมีเวลา ว่างๆกลับม...

ตอนนี้เรื่องราวที่พ่อเฒ่าแกเล่าให้ฟัง มีแต่เพียงความหลังกับของที่ครั้งแต่ก่อน ข้าวของมันแพงจนสิ้นแรง คนคอน

บอกหน่อยว่าฉัน จะต้องทำเช่นไร อยู่คนเดียวง่ายกว่าไหม จะเป็นแบบนี้มันต่อไป หรือจะลงเอยเมื่อไร จะมีใครที่เข้าใจ หนักใจไม่รู้ไปทางไหนดี

สบาย สบาย แล้วเธอก็คงเข้าใจ เรานั้นจะอยู่เรียนรู้กันไป จะทุกข์จะสุขเพียงไหน สบาย สบาย แม้วันใดที่ใจเธอเปลี่ยน ไม่เห็นจะแปลกเมื่อรู้จากปาก

มันทำใส่ฟันสะกรู มันเจาะนู่นเจาะนี่ มันเจาะหู เจาะตรงสะดือ มันชอบของ โดน ๆ ไอโฟนไอแพด มันชอบยุ่งชอบ พูดเท็จไม่น่าฟัง