ไม่ต้องมาเจอได้ไหม เพราะฉันมันคนใจอ่อน ห้ามใจแล้ว ฉันห้ามจนอ่อนใจ เหน็ดเหนื่อยกับความสับสน เพราะรู้ว่าต้องทนไม่ได้ เข้าใจไหม ฉันขอเธอได้ไหม ...

เพราะคนไม่จำเป็น ก็ต้องเดินจากไป ถึงแม้ว่าภายในใจจะรักเธอแค่ไหน เพราะคนไม่จำเป็น ก็ไม่ควรอยู่ตรงนี้ ก็ฉันนั้นเข้าใจดีว่าเธอไม่ต้องการ ยอมจาก...

เจ็บปวดนัก ความรักเธอเป็นดั่งลม ผ่านมาพอให้ชมแล้วพัดผ่านไป ต่อให้รักหนักหนา ก็คว้าไม่ได้ ทำได้เพียงแค่นอนร้องไห้ ไว้อาลัยให้ลม

ข้อตกลงที่เรามีอยู่ ฉันก็รู้และยังเข้าใจ แต่มันลืมไป แต่มันเผลอไป ยั้งใจไว้ไม่ทัน ลืมไปว่าไม่รักกัน ไม่เหมือนวันที่ผ่านมา

ยามเจ็บไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน เพราะต้องใช้แรงงาน ยิ่งกว่าใช้แรงวัว คนทุกคนต้องทํางานเหมือนควาย แต่หนี้สินยังมากมาย เกิดเป็นควายดีกว่าคน