เปลี่ยนกันไหม... ให้เธอเป็นคนถูกทิ้ง มาเป็นผู้หญิง ที่ต้องไม่มี ไม่เหลือใคร มาเจ็บช้ำ รับฟังถ้อยคำ ที่บาดหัวใจ ที่เกินจะทนไหว ทำร้ายกันเหลือ...

กะได้แค่แอบมักอ้ายจากตรงนี้ เป็นแค่รุ่นน้อง ที่แอบมองอ้ายรุ่นพี่ รอยยิ้มของอ้ายทำใจละลายทุกที ตอนนี้...คือสิเก็บอาการบ่ไหว เก็บอาการ เอาไว้บ...

ก็เลยต้องนอนคนเดียว เปล่าเปลี่ยววังเวง จะกอดตัวเองก็ตะขิดตะขวงใจ เสียแรงที่เกิดเป็นคน แต่กลับไม่เคยโดนใคร เค้ากอด

ไปหาข้างหน้าดีกว่าคนสวย หาคนร่ำรวยก็อาจจะมี พี่นี่ไม่มีความหมาย ขืนอยู่ไปจะเป็นของฟรี ขอบใจสุดซึ้งที่คิดถึงพี่ ขอให้โชคดีโทษทีนะพี่ไม่ว่าง

ฉันเหมือนคนใกล้ตาย คลื่นหัวใจล้าลงทุกที ไร้ความหวัง ไร้กำลัง ต่อสู้ไป แม้ร่างกายยังอยู่ แต่ก็มีแค่ลมหายใจ คงไม่นาน มันต้องตาย เพราะเธอ