ก็แค่ เพียงคนธรรมดา มันคงจะไม่ได้มีปัญญา จะเก็บเอาเดือนและดาวลงมาให้เธอ ก็แค่เพียงคนธรรมดา ที่ได้แต่มองดาวบนนภา ให้เก็บลงมามันคงไม่ได้หรอกเธอ

อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์ จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป

มันเจ็บจนเลือดเข้าตาวันไหน อย่าหาว่าทำเกินไปก็แล้วกัน ที่ผ่านมานั้นแทบตายอยู่แล้ว ถ้าหากยังซ้ำ จนเลือดเข้าตา อย่าหาว่ามือหนักไปแล้วกัน

มองขึ้นไปบนฟ้า เห็นพลุสว่างไสว มันจะดีแค่ไหนถ้าเธอนั้นยังอยู่ เราคงทำเหมือนกันที่จะหันมองดู... พลุสวยลานตา ใต้ฟ้าเดียวกัน รู้ตัวเองว่าเหงา แ...

ก็ไม่รู้ว่าอะไร ทำให้เราได้พบกัน ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้ เธอก็มีโลกของเธอ ต่างกับฉันมากมาย เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน