ว่ารักที่มีให้เธอ มากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์ และมวลแมลงในท้องนภา มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด และถ้ามันยังคงไม่พอ...

เช้าไม่กลัว ไม่กลัว ก็กลัวจะไม่เช้า เช้าแค่ไหนก็ไหว ขอมือน้อยเธอนั้น เกาะกุมมือฉันไว้ ผ่านพ้นคืนนี้ด้วยกัน

เว้าแบบบ่อาย ฆ่าให้ตายก็ยังคึดฮอด คงจำอ้ายไปตลอด จำฮอยกอดจนฮอดวันตาย อยากลืมให้จบ แล้วเดินหลบเส้นทางร้างไกล บ่ฮู้อีกนานเท่าใด สิตัดใจ ลืมอ้า...

ปล่อยให้เด็ก ได้แฟนดี ๆ มั่ง ยอมผิดหวัง เพื่อให้เธอเจอคนเหมาะสม ลงเรือลำเดียวกัน กับฉันนั้นมีแต่จม ปล่อยเธอเดินไปบนทางปูพรม อย่ามาย่ำตม บนถน...

แม้ไม่เลิศเลอ แต่ฉันก็มั่นคง และจะซื่อตรงกับเธอเรื่อยไป โลกนี้จะเปลี่ยนแปลง ฉันไม่เปลี่ยนใจ จะรักตลอดไป อย่างไร คน ๆ นี้ ก็จะรักเธอ