ต่อจากนี้เธอจะเป็นความทรงจำที่ดี จะรักเธออย่างนี้ แม้ไม่มี เธออยู่เดินร่วมทาง สิ่งที่เราเคยมีให้กันมาแสนนาน ฉันไม่มีทาง ลบมันจากใจ รู้ไว้ฉัน...

ความเอยความรัก เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ หรือเริ่มในสมองตรองจงดี แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง อย่าอำพรางตอบสำนวนใ...

สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย ถึงต้องช้ำใจกาย ฉันก็พร้อมยอมตาย เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้เสมอ

คนอย่างฉันถูกโยน... ทิ้ง... ขว้าง... กลับมีเธอ รับเอามาใส่ใจดูแล หยิบใจฉันขึ้นมาจากพื้น ช่วยชีวิตให้ยืน ได้เหมือนเดิม ขอบคุณ ที่เธอยอมรักกัน

แม้ความเจ็บปวด เหมือนกรวดทราย ถมทิ้งลงไปแม่โขงทั้งสายคงกลายเขินตื้น ถ้าความเจ็บช้ำ เป็นน้ำก็คงท่วมพื้น รสชาติบาดแผลขมขื่น แม่โขงช่วยกลืน