มาบัดนี้ เหลือความทรงจำ เรือหัวต่ำท้ายต่ำ รออยู่ข้างผั่งไม่มีเธอเข้ เปล่าเปลี่ยวอ้างว้าง ลอยล่อง กลางท้องทะเล เรือที่เราเคยเข้ ไม่เห็นสาวเล ...

พี่ คนนี้นั้นมีแต่ให้ เจ้า วันไหนเจ้าจะให้พี่ ให้ความจริงใจ ให้ความรัก พี่บ้างซิ ให้เจ้ามาก อย่างนี้ ให้พี่ ไม่ได้เชียวหรือ ทำ เหมือนพี่ ไม่...

รักคำนี้เองที่เปลี่ยนจาก ฟ้าที่เคยมืดมนไร้ทาง ให้ได้รู้ชะตา เมื่อเธอเอ่ยคำรัก ไม่มีคำใดคำไหนที่งดงาม มากไปกว่านี้ อยู่เพียงลำพัง กับความทรงจำ

รักที่ผ่านมา เคยคิดว่าฟ้าดินใจดำ แท้จริงฟ้าแนะนำ ให้อ้ายช้ำรอคนใช่กว่า กี่เที่ยวอกหัก เพราะอ้ายใจร้อนก่อนเวลา มารู้สึกเริ่มเข้าใจฟ้า เมื่อถู...

พ.ศ. สองห้าสองสี่ ผู้ใหญ่ลีตีกลองประชุมร้อนลมว่าวรุม ดั่งไฟสุมทั่วถิ่นดินแล้ง บ้านเราผู้เฒ่าผู้แก่ แต่ละ คนแต่ละคนหน้าแห้ง