ต่อให้ฟ้ามืดไป ถ้าหากทุกอย่างจะแปรเปลี่ยน ปล่อยมัน แม้แสงตะวันต้องจางไป แต่ให้รู้ให้แน่ใจ บางสิ่งจะอยู่ไม่ไปไหน สิ่งนั้นคือรักที่มีไว้ให้เธอ

เบื่อลำน้ำ เฮาไปแอ่วดอย ผาเงิบชวนเพลินใช่น้อย แอ่วดอยแสนเพลินกระไร มีน้ำตก และนกบินร้องก้องไพร ยินเสียงมันแล้วสุขใจ สุขใดบ่มีเปรียบปาน

รู้ว่าเธอน่ะจริงใจ แต่ยังไม่เคยจริงจัง ฉันไม่ควรไปหวังอะไรลม ๆ แล้ง ๆ จากเธอ เพราะว่าเธอน่ะจริงใจ แต่ยังไม่เคยจริงจังกับใคร ไม่รักก็ควรจะบอก...

เมื่อทนบ่ไหวทางใครทางมัน จบเท่านั้นกับสัญญาฮ้างฮ้าง เมื่อทนบ่ไหวกะคนละทาง ใจเป็นลายต่างให้นางนั้นถิ่มอ้ายสา ย้อนว่าเจ้าบ่แม่นเพียง ล่อใช้อ้า...

ฉันเป็นเพียงชายคนหนึ่งที่อยากดูแล ห่วงใยเธอเท่านั้น ขอแค่เพียงยังมีใครที่ห่วงใยกัน ไม่เคยต้องการสิ่งใด ใจที่ฉันให้เธอ เธอก็แค่รับไป เธอไม่ต้...