ผ้าผวยร้อยผืน ไม่ชื่นเหมือนน้องอยู่ใกล้ ดูดอุร้อยไห ไม่คลายหนาวได้หรอกหนา ห่างน้องพี่ต้องหนาวหนักอุรา คอยนับวันเวลาจะกลับมาอบไอรักเก่า

นี่คือน้ำตาดาว นี่คือน้ำตาเรา ฝากกับฝนบางเบา ว่ามันเหงาเพียงใด อยากจะขอคืนดี ให้วันนี้มีเรา กลับมาหากันที ไม่มีเธอฉันเหงา เหงาจนจับหัวใจ

ฉันต้องอกหัก ก็เพราะรักเมีย ยอมเสียเธอไป ทั้งที่ใจไม่ปรารถนา ฉันทำเธอเจ็บ เจ็บจนมีน้ำตา อยากให้เธอรู้ว่า ฉันช้ำอุราแค่ไหน...

ยิ้มแค่รอยยิ้ม แต่น้ำตาหลั่ง สั่นเท่าไหร่ ไม่หยุด ฉันอยากจะยิ้ม ให้เธอนาน ๆ จวบจนชีวิต สลาย ไม่มีวันเหล่านั้น อีกต่อไปแล้ว แต่ใจ ฉันยังเต้นร...

ปล่อยมันไป อย่างที่เป็น เชื่อมใจ ไปกับลมและฟ้า ปล่อยออกมา เลิกซ่อนเร้น เผชิญมันด้วยความกล้า ฉันจะยืน ตรงนี้เรื่อยไป พัดให้โหมกระหน่ำ พลังในก...