จะมีใครบ้างหนอ ที่พอเห็นใจ ความรักสับสนในใจเสมอ ถึงคร่ำครวญหา กลับมาเหมือนเคย แต่พอเจอเธอต้องยิ้ม สุขใจ ขอเพียงแต่ให้เธอสบาย เท่านั้นก็พอ

ก็แล้วเมื่อไหร่จะได้ยิน หรือว่าเธอนั้นมีใครอื่น ทุกค่ำคืนไม่เคยลืม หายใจอยากมีรัก ความรักนี้มันยิ่งใหญ่ ถึงจะไกลสุดขอบฟ้า แค่เธอบอกว่ารักมา ...

ถ้าหากฉันเกิดเป็นเมฆบนนภา จะนำทางความร่มเย็นเพื่อท้องนา หากฉันเกิดเป็นเม็ดทราย จะถมกายเป็นทางเพื่อมวลชน ชีวา... ยอมพลีให้ มวลชน... ที่ทุกข์ท...

ดวงใจไม่อาจว่าเธอนั้นไร้รัก หรือช้ำนักจะคิดพัก ไม่ขอรักใครที่มั่นหมาย เธอยังคงครองให้ต้องพ่ายแพ้แม้เป็นชาย ดวงใจมันร้ายคิดรักเธอเอง

ลมเอ๋ยลม ช่วยพรมพัดไปบอกข่าว บอกว่าเดี๋ยวนี้ผู้บ่าวคิดถึงสาวน้ำตาไหลพรู ค่อยค่อยกระซิบข้างนาง คิดถึงเขาบ้างหน่อยนะสาวเรณู