เดือนเมษายน ก็เกยเสียน้ำตา พอพฤศจิกา จะลอยกระทงล่องน้ำ หนุ่มดอยหงอยเหงา บ่มีคู่ข้าง หันกู่จาวบ้าน เขากระหนุงกระหนิง วาเพ ละก็เดือนสิบสอง น้ำ...

เพราะรักของฉันจะนานกว่านั้น นานชั่วกัลป์กัป นานนิรันดร์ จะไม่มีสิ่งไหนลบเลือนให้หายสิ้นกัน ดอกไม้ใดจะหอมนานเกินกว่านั้น ไม่มี

เฝ้าตามหา เนิ่นนานเท่าไร ผ่านมานานและไกล แสนไกล หายังไม่เคยได้เจอ เฝ้าตามหา แสนนานเท่าไร คำว่ารักข้างในหัวใจ หายไปไม่เคยได้เจอ

ก็มันเป็นอย่างงั้น หากแม้นว่าเราเข้าใจ ว่ามันต้องเป็นอย่างงั้น แต่ถึงจะมีผู้ใดไม่ยอมให้เป็นอย่างไร มันคงต้องเป็น ก็ปล่อยมันไปมันคงต้องเป็นอย...

หยาดฝนโปรยปราย ฉันไม่อยากหมายให้เธอกลับคืน ฉันอยากลืมรักทุกวัน ทุกคืน รักเคยหวานชื่น ไม่อยากจำ นับดาวบนฟ้าเงียบเหงา ฉันจะไม่เศร้าต่อไป