เธอเป็นอย่างไงฉันอยากรู้ เพราะฉันดูเธอไม่ออก ยังคงไม่เข้าใจ บางทีเธอเป็นเช่นหมอกขาว และบางคราวเธอเป็นเหมือนควัน ฉันนั้นชักไม่มั่นใจ

ก็ยังเจ็บมาจนวันนี้ นอนก็มีแต่น้ำตา มีแต่เธออยู่ทุกเวลา ไม่รู้จะทำยังไง ยังต้องเจ็บไปจนวันไหน นานเท่าไหร่กว่าฉันจะทำใจได้ ต้องอยู่อย่างทรมาน...

ความรักนั่น แท้จริงสีอะไร ใคร จะตอบ ได้ไหม ความรักนั้น เป็นเชื้อไฟเผาไหม้ หรือเป็น หยด หนึ่งน้ำใส แต่ความ รัก สี ดำ ต้องเจ็บช้ำ อนิจจา

เพราะฉันต้องอยู่เพียงคนเดียว ฉันคงต้องอยู่เพียงลำพัง ก็ไม่อาจจะฉุดรั้งให้เธอนั้นเดินไปด้วยกัน เพราะฉันต้องอยู่เพียงคนเดียว ต้องใช้ชีวิตไปตาม...

เคยเป็นไง เราก็เป็นอย่างนั้น เรารักกัน ไม่มีวันเปลี่ยนไป เพื่อนเอยเพื่อนรัก เพื่อนเอยเพื่อนตาย อีกนานแค่ไหน เราก็ยังเหมือนเดิม