อีกฝั่งของพระจันทร์ ตอนนี้ทางนั้นเหงาบ้างหรือเปล่า ฝากจันทร์ถามข่าวใจ ของคนอยู่ไกล บอกเขาว่ามีคนรอ เฝ้าส่งความคิดถึง ไม่รู้จะไปถึงเธอบ้างไหม...

ถ้ามีวันไหน หนทางนำเธอ กลับมา ถ้าเธออ่อนล้า กลับมาที่ทางแยกนี้ จะอยู่ตรงนี้ เหมือนวันที่เราเคยมี กันและกัน เพียงเธอเรียกฉัน ฉันพร้อมจะมาหาเธอ

คำว่ารักคงยังไม่พอ เธอคงไม่รับฟัง รักคงยังไม่พอ แต่อยากจะขอ ได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจยังรักเธออยู่ แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ให้เธอเจ็บช้

ถึงฉันจะโง่จะเขลา ถึงฉันจะเบาปัญญา ฉันจึงมาหาความหมายในตัวเอง ไม่เคยท้อถอย ไม่เคยคอยเวลา หากใจอ่อนล้าไม่เคยเรียกหาความเห็นใจ

ยื้อก็เหมือนว่าจะยิ่งเหนื่อย รักไม่ช่วยอะไรเลย ฉันไม่ยอมเปลี่ยนเธอไม่ยอมเปลี่ยน ยังคงทำตัวเหมือนเคย ๆ ปรับความเข้าใจกันไปมันก็ซ้ำเก่า