ฮักเขาสาหล่า อ้ายมันบ่มีหยัง คนใต้ตะล่าง ต้องเจียมโตนั่ง ดากเปื้อนขี้ดิน เซากึดสิปีน ให้เจ้าอยู่เทิงฟ้า บักบ่เป็นท่า กะบ่ควรค่า สิกล้าฮักดาว...

ทุกครั้ง ที่ใจของฉันได้ออกเดินทางเฝ้าคอยค้นหาตั้งคำถาม ที่ใจรออยู่ ฉันยังคอยอยู่ ในทุกวันเส้นทาง ที่เราเคยฝัน ถ้าหากมีเธออยู่เคียงข้างกันในว...

แม้... ทุกวันก็วันใหม่ ๆ ฉัน... ต้องเจอกับเรื่องราวเก่า ๆ ยังมีน้ำตา ยังต้องเสียใจ ความปวดร้าวยังคอยหลอกหลอนเรื่อยมา ฟังเพลงอะไรไปเรื่อยเปื่...

เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญ คงหงอย หวนคิดคิดแล้วยิ่งเศร้า เหงา ใจคอย อกเรียมพลอย นึกหน่าย คิดถึงสาย น้ำนอง คลอง ที่เรียมเคยเที่ยวเคยท่อง

กลับคำเสีย อย่าเอ่ยมันออกมา โปรดจงคิดดูอย่างช้า ๆ ในใจ คำ บางคำนั้นแรงเกินไป และมันทำลายจิตใจเกินทน กลับคำเสีย อย่าเอ่ยคำร่ำลา