ก็แค่คนโดนทิ้งไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง อะไรให้เธอเห็นใจถ้าอยากจะไปคงห้ามกันไม่ได้ เพียงอยากขอให้เธอโปรดจำเอาไว้ ครั้งหนึ่งเคยผูกพันหัวใจ คงไม่ต้...

แค่เพียงบ่เมิน แม่ญิงตี้อ้ายไว้ใจ๋ เปิ้นทิ้งอ้ายมีคนใหม่ ทำอ้ายเสียใจ๋เกือบตาย ได้แต่สงสาร บ่ฮู้จะยะจะได อยากฮื้ออ้ายฮู้ว่าคนใกล้ หัวใจ๋ห่วง...

เหนื่อยเหลือเกิน พี่ต้องเดินขาแกว่ง อุตส่าอุ้มแตง ราคาแพงหนักหนา ไอ้หนุ่มบ้านไกล จะโม้เท่าไรไม่ว่า ซื้อตั้งสามใบห้า โอ้น้องจ๋าพี่รักจริง

โอ้ กุหลาบสวรรค์ แห่งเมืองปากซันให้อ้ายใฝ่ฝัน หมายปอง ใจ อ้ายหวังอยากเคียงประคอง กุหลาบเป็นสีดั่งทอง เมื่อยามแสงส่องจากดวงสุรีย์

จนวันหนึ่งบังเอิญมาเจอได้พบเธอก็ใจชื้น เธอคือดาวประกายที่เจอในค่ำคืนที่เงียบเหงา เธอมีคำบางคำที่ทำให้ภาพเก่าที่คอยหลอนหัวใจ สลายหายไป