ก็เอาที่คิดว่าดี ที่คิดว่าทำแล้วสบายใจ ถ้าเห็นว่าดี ก็ทิ้งฉันเลยเดินจากกันไป ต่อให้วันนี้ต้องตายฉันขอยืนยัน ไม่คิดยับยั้งดึงรั้งอะไร ก็เอาที...

สุดท้ายก็ไม่เหลือ สุดท้ายก็ไม่เห็น สุดท้ายเธอก็เป็น คนเปิดก็อกกลั้นน้ำตา ยอมเจ็บให้เธอไป ถึงใจฉันลาต้า แต่มันก็ดีหวา ทนจนเจ็บเรื้อรัง

แล้วเธอก็หายไป หายไปอยู่อย่างเงี้ยทุกที คุยกันได้ไม่กี่พยางค์ แล้วเธอก็หายไปอีกเนี้ย แบตโทรศัพท์เธอหมด หรือว่าสัญญาณเธอไม่มี

เมื่อไรหนอที่เธอจะกลับมา คอยนับวันเวลาเธอจะให้อภัย โกรธนานไปแล้วหรือเธอจะมีรักใหม่ ดีกันอีกครั้งได้ไหมฉันขอโทษ โกรธนานไปแล้วหรือเธอจะมีรักใหม่

เค้าบอกว่าสาวพังงา เค้าว่าฟ้าเมืองภูเก็ต สองสิ่งนี้ขี้เท็จ หก เจ็ด เชื่อไม่ได้แล้ว พูดจาลม ๆ แล้ง ๆ น้ำคำโกหกปลิ้นปล้น คำพูดช่างหยอกย้อนไม่แ...