อยู่อย่างเหงาเหงา... เราคงจะได้รู้ ขาดกันไป จะทนได้ไหม หากไม่มีกันอยู่ อยู่อย่างเหงาเหงา... บางทีจะได้รู้... หากมีใครบางคนเข้ามา จะได้ลองคิด...

ถ้าเธอไม่คิดจะลืมเขา ฉันก็พร้อมจะเดินจากไป จะไม่ยอมเดินเข้าไปแทรกกลาง ข้างในจิตใจของเธอ ถ้าเธอยังมีเขาอยู่ในใจ ถ้าเธอไม่คิดจะลืมเขา

ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ ไม่มีเลยเธอสักเรื่องก็ไม่มี เรื่องเก่าของเราก็จบแบบไม่ดี ไม่มีประโยชน์ รื้อฟื้นมัน ไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ เรื่องตอนนี้...

หากคำว่ารัก มันร้าย กับเธอ มากไป บอกมาได้ไหม ให้ฉัน ช่วยซับ น้ำตา ส่งใจช้ำ ๆ ของเธอมา ฉันจะรักษามันด้วยรักจริง ด้วยหัวใจที่เหมือนเดิม

อย่างนี้แล้วกัน ในเมื่อฉัน ทำให้คุณต้องอ้างว้าง จะขอกันสักครั้ง ขอให้คุณให้อภัย อย่างนี้แล้วกัน ถ้าอย่างนั้น ฉันก็คงต้องปลอบใจ