ถึงพี่ไม่ค่อยหล่อ แต่ขอบอกน้องรจน้อ พี่ยังรูปหล่อกว่าเงาะ อาจไม่วิเศษ เหมือนเงาะ จะเหาะก็เหาะไม่เป็น จะขอ เป็นคนติดดิน

So you can keep me Inside the pocket of your ripped jeans Holding me closer 'til our eyes meet You won't ever be alone, wait for me to come ...

นี่ตัวฉันผิดหรือไร ฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้ มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหมที่จะมาเห็นใจ

เจ็บบ่อย ๆ ค่อย ๆ ชิน อยากจะทิ้งเมื่อเธอกลับมา ก็คงต้องแล้วแต่เธอ ใจมันยอมเพราะรักเธอ พร้อมให้อภัยเสมอ เพราะฉันมันมีแต่เธอ เท่านั้นเอง

อยากจะขอร้องให้อยู่อยากจะขวางไม่ให้ไป แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟฉันรู้ดี เมื่อเธอรักเขามากกว่า ฉันจะลาเธอตรงนี้ ปล่อยเธอไปให้เธอได้สาแก่ใจ