กูเพียงกวี เขียนบทกลอน กูใช้นามว่าสุนทรภู่ เล่าคำว่ารักของตัวกู เป็นบทสวยหรูได้เเค่นั้น ไม่มีกายทอง จะครองใจ ไม่มีคาถามัดใจกัน ไม่มีเงินตราใ...

เป็นเกียรติหลาย ที่อ้ายได้อกหัก เป็นเกียรติคัก ที่เคยฮักกันสุดหัวใจ ถึงแม้ บ่อาจพาเจ้าไปฮอดจุดหมาย สิหมายชาติไว้ ว่าเคยฮักน้องหล่า คันแมนตาย...

เหนื่อยเหลือเกิน พี่ต้องเดินขาแกว่ง อุตส่าอุ้มแตง ราคาแพงหนักหนา ไอ้หนุ่มบ้านไกล จะโม้เท่าไรไม่ว่า ซื้อตั้งสามใบห้า โอ้น้องจ๋าพี่รักจริง

เย็นฝนพรำ พร่างพรู สู่พฤกษา พรมไม้ป่า สดใสในวสันต์ หัวใจเรา ฉ่ำชื่นเช่นดังคืนวัน ฝันและใฝ่ โลกใหม่ ต้องเป็นของเรา ยามฝนหลั่ง เมฆบังบดทิวเขา

ไม่ต้องรับสาย ถ้าเธอไม่เหงา อยู่กับเขาก็รู้เธอคงไม่แคร์คนอย่างฉัน ฉันมันก็แค่คนโทรผิด บอกเขาฉันโทรผิด ผิดเองที่เป็นคนมาทีหลัง