พี่มาหาเธอหลบหาย พี่มาไกลเพราะรักเธอ เดือนแล้วนอนละเมอ เพราะว่าเธอมาเงียบไป เคยคิดถึงกันมั้งหม้าย ความคิดถึงมันหายไป ความห่วงใยก็หายตาม

ใจจะขาดลงไปรอน ๆ เมื่อถึงตอนวันที่พี่ต้องจาก โอ้แล้วหนา น้ำตาไหลพราก เศร้านักต้องจากดวงใจ สู่ชายแดนที่แสนอาลัย ใจเอ๋ยใจไม่เคยจากกัน เอ๋ยช่อ....

Oh no, not me We never lost control You're face to face With the man who sold the world I laughed and shook his hand

คืนนั้นคืนไหน ใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก

ปล่อยให้ฉันนอนหลับตา ก็ยังดีกว่ารู้ว่าเธอไม่รักกัน ได้โกหกตัวเอง อยู่ในความฝัน ที่ฉันไม่ต้องการตื่น จะยอมเป็นเจ้าชายนิทรา